Architecture and Ugliness
Wat “lelijkheid” ook is, het blijft een problematische categorie in de esthetica van de architectuur – afwisselend verguisd en toegeëigend, gebruikt om de conventies van de architectuur te schokken of om ze net om te keren.
gratis toegang
Architecture and Ugliness. Anti-Aesthetics and the Ugly in Postmodern Architecture (Bloomsbury Academic, 2020) bevat zestien nieuwe wetenschappelijke teksten die de rol van lelijkheid in de recente architectuur herdenken – van brutalisme tot in eclectische postmoderne architecturale producties. Samen bieden de teksten een gevarieerde herwaardering van de geschiedenis en theorie van postmoderne architectuur en design. Het boek bevat zowel essays die zich buigen over brede theoretische vragen omtrent het lelijke en postmoderne esthetiek, als meer specifieke analyses van belangrijke architecturale werken van de laatste decennia van de twintigste eeuw, waarin de relatie wordt onderzocht tussen het esthetische register van het lelijke en esthetische concepten zoals het monsterlijke, het ordinaire, het walgelijke, het excessieve, het groteske, het interessante, het vernaculaire, het onzuivere en het sublieme.
Tijdens de book launch zal de redacteur van het boek, Wouter Van Acker (ULB) het lelijke en de anti-esthetiek traceren als productieve kracht in de postmoderne architectuur. Na deze introductie zal Bart Verschaffel (UGent) spreken “Over Lelijkheid (in de Architectuur)”. Heidi Sohn (TUDelft) schetst nadien een kleine cartografie van 'monsterlijke wordingen'
