Genderstudies maken een nieuwe interpretatie van het onderscheid tussen stedenbouw en architectuur mogelijk. Apolline Vranken is een architecte met een uitgesproken interesse in genderverhoudingen op het vlak van (publieke en private) ruimte, en gelijkheid in een stedelijke context. Tijdens deze lezing zoomt ze in op de publieke ruimte vanuit die genderstudies. Ze heeft het onder meer over de Journées du Matrimoine en geeft toelichting bij haar boek "Des béguinages à l'architecture féministe".
Gratis
Genderstudies zorgen voor een nieuwe lezing van de grenzen tussen stedenbouw en architectuur. De indeling van een gamma aan ruimtelijke structuren tussen de private en de publieke ruimte evolueert naar een beeld van de ruimte waarbij de grenzen tussen binnen en buiten onduidelijk worden. Het is misschien door het gevoel van legitimiteit en zelfvertrouwen, dat verschillende vormen van feminisme proberen te ontwikkelen en te voeden bij vrouwen (empowerment), dat de grootste ruimtelijke verandering plaatsvindt: door het gebrek aan investeringen in de private ruimte door mannen worden gendergebieden hertekend door vrouwen, waarbij de grenzen tussen publiek en privaat, tussen stadsplanning en architectuur, vervagen en verdwijnen. Al in de 12de eeuw vond dit principe ingang bij de begijnen, een stadsbeweging van seculiere, gelovige, ondernemende vrouwen. Ze ontwikkelden een manier van wonen en leven die emancipatorisch en revolutionair was: het begijnhof.
Vanaf 2014 is Apolline Vranken betrokken bij de Cercle Féministes de l'ULB. Ze is gepassioneerd door genderverhoudingen op het vlak van (publieke en private) ruimte, en gelijkheid in een stedelijke context. Ze onderzoekt deze thema's in haar afstudeerwerk “Des béguinages à l’architecture féministe. Comment interroger et subvertir les rapports de genre matérialisés dans l’habitat ?”, gepubliceerd door de l’Université des Femmes in 2018. Na het behalen van haar diploma architectuur in 2017, vervoegde Apolline gedurende een jaar de redactie van het tijdschrift A+ Architecture in Belgium. Vandaag werkt ze als architect bij het bureau Urban Platform en als projectverantwoordelijke voor de vzw L'Ilot - Sortir du sans-abrisme. Met haar platform L'architecture qui dégenre is ze initiatiefneemster van de Belgische editie van de Journées du Matrimoine.
