Toen het gezin Schoonbrodt-Clotuche in de jaren zeventig zijn huis in de Begijnhofwijk in bezit nam, waren de omringende gebouwen zo goed als verlaten. De kern van het huizenblok tussen de Grootgodshuisstraat, de Fermerijstraat en Begijnhofstraat bestond volledig uit vervallen panden: 163 m² aan oude magazijnen, een verlaten garage enz.
Wat ermee aangevangen? Een parkeerplaats (toentertijd zeer gewenst!) of een tuin? Er wordt, met de steun van het OCMW en de Stad Brussel gekozen voor een gezinstuin. En zo begon het avontuur. Welk type tuin zou het worden? Het gezin beschikte niet echt over de nodige vaardigheden. Enigszins verlegen klopten ze aan bij architect Jacques Wirtz, die meteen enthousiast reageerde. En alles viel op zijn pootjes: de afbraak van het pand, de grondwerken, de fabricage van de toegangspoort, het uitzetten van de percelen… In 1999 vond de inhuldiging plaats. In 2019 voegde kunstenaar Bernard Villers aan het stukje natuur een beeldhouwwerk toe, dat met zijn felle kleuren het omringende groen benadrukt. En het handvol goudvissen blijft elkaar achtervolgen in de vijver…
Wat heeft het allemaal opgeleverd? Een bijdrage aan de leefbaarheid van het stadscentrum en, op een manier die eerst niet bewust was gepland, een bijdrage aan de strijd tegen de opwarming van de aarde. En de buren kijken uit op een stukje natuurschoon. In 2023 werd vanwege de sociale draagwijdte van het project aan deze tuin de ‘Coup de cœur’ van de Prijs Graaf Thierry de Looz-Corswarem voor Parken en Tuinen uitgereikt.