gratis toegang
Omdat zaad een toekomst inhoudt, en er geen toekomst is zonder verleden, dus zonder kennis en de ervaring van het leven.
‘Wanneer ik een deel van een boom gebruik, ga ik ervan uit dat het nog een beetje frisse lucht bevat. Lucht die gedeeld werd met ons, andere levende wezens die er zij aan zij mee stonden. Die lucht, in de vorm van koolstofdioxide, wordt deels opegslagen in de boom tijdens het fotosyntheseproces om er de koolstof van op te nemen (het belangrijkste bestanddeel van hout) en er zuurstof van te maken. Het kunstwerk van een uitvergroot zaad is van dezelfde soort, gebeeldhouwd uit haar eigen hout. Het is een organische representatie van de werkelijkheid. Het zaad heeft een inherent biologisch geheugen. Mijn interventie gaat verder op dit idee van het geheugen en onthult haar vorm, de oorsprong van haar hout, het fysieke geheugen waarbij de barsten wijzen op de spanningen in zijn leven. Nadien kras ik er de geolocatie in van de plek, de omgeving waar de boom is opgegroeid.’
De boom is steeds een belangrijk onderwerp geweest in onze contreien en in onze cultuur. De naam van de gemeente Elsene is een uitstekend voorbeeld: afkomstig van de boom, de ‘els’, en ‘sele’ (woning, nederzetting). Maar wat is onze relatie met bomen vandaag?
