Online Talk : Exotic or indigenous? Questioning the nature of plants
Zijn exotische planten heilzaam of net een bron van overlast? Worden ze steeds schadelijker of raken ze met de tijd net beter geïntegreerd in de inheemse flora? En worden veel van invasief? Heel wat zaadjes voor een boeiend debat.
Gratis Facebook-conferentie zonder voorinschrijving of Facebook account. Om de conferentie te volgen, bezoek onze Facebookpagina op D-day om 19:00 uur of klik direct op deze link: http://www.facebook.com/civabrussels/live
Het overgrote deel van de gecultiveerde planten en sierplanten in België is het gevolg van import, die sterk groeide vanaf de 19de eeuw. Duizenden soorten en cultivars van exotische oorsprong, zoals de Japanse kerselaar, de Araucaria (Zuid-Amerika) en de Rhododendron (Azië) werden in ons land geïmporteerd omwille van hun decoratieve eigenschappen. Zo vond de Japanse duizendknoop (Azië) aan het begin van de 19de eeuw de weg naar Europa als een drachtplant met ook decoratieve, voedende en bodemverankerende eigenschappen. Ze baande zich een weg uit de tuinen en begon aan het midden van de 20ste eeuw aan een exponentiële kolonisatie. Vandaag bevatten onze parken en tuinen eigenlijk weinig inheemse planten.
Stof voor een boeiend debat met Denis Diagre-Vanderpelen, historicus verbonden aan de Plantentuin van Meise (ULB), Etienne Branquart, hoofd van de Interdepartementale Dienst Invasieve Soorten van de Publieke Dienst Leefmilieu (Wallonië) en Serge Kempeneers, voorzitter van de Raad voor het Leefmilieu van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
DEELNEMERS
Op basis van de duizenden brieven uit het archief van de botanicus François Crépin (1830-1903) en tal van publicaties geeft Denis Diagre-Vanderpelen duiding bij de relatie van de Belgische vrienden van de "scientia amabilis" tot exotische planten tijdens "de lange 19de eeuw". Deze periode vormden het toneel voor een fenomeen dat het resultaat was van een paradigmaverschuiving. Of toch bijna. Hij bespreekt de context, de oorzaken en de uiting van deze ongelijke en progressieve verandering in de manier waarop we naar uitheemse planten kijken.
Etienne Branquart richt de blik op invasieve planten en onderzoekt de oorzaken van de verspreiding ervan over de hele wereld, ook onder inheemse planten (zeesla, lemnoideae, sociale grassen, enz.). Hij bespreekt hoe invasieve uitheemse planten een specifieke bedreiging vormen voor natuurlijke ecosystemen en waarom ze meer schade veroorzaken dan de verspreiding van inheemse planten. De vaststelling impliceert voorzichtigheid bij de introductie van nieuwe uitheemse planten.
